آیزاک آسیموف
آیزاک آسیموف، نویسنده‌ی امریکایی داستان‌های علمی تخیلی و علم به زبان ساده و استاد بیوشیمی، (تولد: ژانویه‌ی 1920 وفات: 6 آوریل 1992) در روسیه در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. آسیموف یکی از پرکارترین نویسندگان جهان محسوب می‌شود که بیش از پانصد کتاب نوشته یا گردآوری کرده است. آثار او تقریباً تمام رده‌های مهم کتابداری را شامل می‌شود.
بیشتر شهرت آسیموف در جهان به خاطر نوشته‌های او در ژانر علمی تخیلی است و به اذعان بسیاری، همراه با آرتور سی کلارک و رابرت هاینلاین، یکی از سه غول ادبیات علمی تخیلی در تمام دوران‌ها شناخته می‌شود. مشهورترین رمان‌های او «مجموعه بنیاد کهکشانی» است که در رأی گیری جایزه ی هیوگو (یکی از دو جایزه ی معتبر ادبیات علمی تخیلی) در سال 1966 به عنوان «بهترین مجموعه‌ی تمام دوران‌ها» شناخته شد که این رأی گیری صرفاً همین یک بار انجام شد. آسیموف بعدها این مجموعه‌ی خود را به دو مجموعه‌ی داستان‌های روبوتی و داستان‌های امپراتوری کهکشانی‌اش در هم آمیخت و «تاریخ آینده» را رقم زد که بیست هزار سال از تاریخ آینده‌ی بشر را در برمی‌گیرد!
آسیموف در کنار این‌ها داستان‌هایی هم در ژانر فانتزی و معمایی و جنایی نیز دارد. اما بخش دیگری از شهرت آسیموف به سبب کتاب‌هایش درباره‌ی علم به زبان ساده است که در میان پرفروش ترین و محبوب ترین کتاب های علمی قرن بیستم جای دارد. این دسته از کتاب های او در ایران نیز منتشر شد و مدت‌ها بازار کتاب های علمی ایران را در اختیار خود داشت. دیگر کتاب های او حوزه ی وسیع و متنوعی را در برمی‌گیرد: از کتاب راهنما درباره‌ی سفرهای گالیور و آثار شکسپیر گرفته تا وقایع نگاری تاریخ علم و راهنمای کتاب مقدس.
تأثیر نوشته‌های او به حدی است که اکنون یک سیارک، یک دهانه‌ی شهابسنگی در مریخ، یک نشریه، یک مدرسه در نیویورک و دو جایزه ی مهم ادبیات علمی تخیلی به نام او نام گذاری شده است.
آیزاک آسیموف در سال 1992 در شهر نیویورک به دلیل تزریق خون آلوده هنگام جراحی بای پس قلب، بر اثر ایدز در گذشت.
فهرست جوایز آیزاک آسیموف:
1957: جایزه‌ی بنیاد توماس آلوا ادیسون
1960: جایزه‌ی هاوارد بالکزلی از جامعه ی قلب امریکایی
1962: جایزه‌ی شایستگی نشر از دانشگاه بوستون
1963: جایزه‌ی ویژه‌ی هیوگو برای «افزودن علم به علمی تخیلی» به خاطر مقالات منتشر شده در نشریه‌ی فنتسی اند ساینس فیکشن
1965: جایزه‌ی جیمز تی گریدی از جامعه ی شیمی امریکا (در حال حاضر به نام جایزه‌ی جیمز تی گریدیجیمز ایچ استک برای تفسیر شیمی)
1966: جایزه‌ی هوگو برای بهترین مجموعه ی تمام دوران‌ها به خاطر مجموعه‌ی بنیاد کهکشانی
1967: جایزه‌ی علمی نویسی وستینگهاوس
1972: جایزه‌ی نبیولا و هیوگو برای بهترین رمان به خاطر خدایان هم
1973: جایزه‌ی نبیولا و هیو گو برای بهترین رمان کوتاه به خاطر مرد دویست ساله
1977: جایزه‌ی هیوگو برای بهترین رمان به خاطر خدایان هم
1981: یک سیارک، به نام 5020 آسیموف، به افتخار او نامگذاری شد
1987: جایزه‌ی استاد اعظم نبیولا، به خاطر یک عمر فعالیت
1983: جایزه‌ی هیوگو، برای بهترین رمان به خاطر لبه‌ی بنیاد
1992: جایزه‌ی هیوگو، برای بهترین رمان کوتاه به خاطر طلا
1995: جایزه‌ی هیوگو برای بهترین اثر غیرداستانی به خاطر من. آسیموف
1997: قرارگرفتن در تالار مشاهیر ادبیات علمی تخیلی و فانتزی
2009: نامگذاری یک دهانه‌ی شهابسنگی بر روی سیاره‌ی مریخ به افتخار او
و چهار ده دکترای افتخاری از دانشگاه های مختلف
آیزاک آسیموف، نویسنده‌ی امریکایی داستان‌های علمی تخیلی و علم به زبان ساده و استاد بیوشیمی، (تولد: ژانویه‌ی 1920 وفات: 6 آوریل 1992) در روسیه در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. آسیموف یکی از پرکارترین نویسندگان جهان محسوب می‌شود که بیش از پانصد کتاب نوشته یا گردآوری کرده است. آثار او تقریباً تمام رده‌های مهم کتابداری را شامل می‌شود.
بیشتر شهرت آسیموف در جهان به خاطر نوشته‌های او در ژانر علمی تخیلی است و به اذعان بسیاری، همراه با آرتور سی کلارک و رابرت هاینلاین، یکی از سه غول ادبیات علمی تخیلی در تمام دوران‌ها شناخته می‌شود. مشهورترین رمان‌های او «مجموعه بنیاد کهکشانی» است که در رأی گیری جایزه ی هیوگو (یکی از دو جایزه ی معتبر ادبیات علمی تخیلی) در سال 1966 به عنوان «بهترین مجموعه‌ی تمام دوران‌ها» شناخته شد که این رأی گیری صرفاً همین یک بار انجام شد. آسیموف بعدها این مجموعه‌ی خود را به دو مجموعه‌ی داستان‌های روبوتی و داستان‌های امپراتوری کهکشانی‌اش در هم آمیخت و «تاریخ آینده» را رقم زد که بیست هزار سال از تاریخ آینده‌ی بشر را در برمی‌گیرد!
آسیموف در کنار این‌ها داستان‌هایی هم در ژانر فانتزی و معمایی و جنایی نیز دارد. اما بخش دیگری از شهرت آسیموف به سبب کتاب‌هایش درباره‌ی علم به زبان ساده است که در میان پرفروش ترین و محبوب ترین کتاب های علمی قرن بیستم جای دارد. این دسته از کتاب های او در ایران نیز منتشر شد و مدت‌ها بازار کتاب های علمی ایران را در اختیار خود داشت. دیگر کتاب های او حوزه ی وسیع و متنوعی را در برمی‌گیرد: از کتاب راهنما درباره‌ی سفرهای گالیور و آثار شکسپیر گرفته تا وقایع نگاری تاریخ علم و راهنمای کتاب مقدس.
تأثیر نوشته‌های او به حدی است که اکنون یک سیارک، یک دهانه‌ی شهابسنگی در مریخ، یک نشریه، یک مدرسه در نیویورک و دو جایزه ی مهم ادبیات علمی تخیلی به نام او نام گذاری شده است.
آیزاک آسیموف در سال 1992 در شهر نیویورک به دلیل تزریق خون آلوده هنگام جراحی بای پس قلب، بر اثر ایدز در گذشت.
فهرست جوایز آیزاک آسیموف:
1957: جایزه‌ی بنیاد توماس آلوا ادیسون
1960: جایزه‌ی هاوارد بالکزلی از جامعه ی قلب امریکایی
1962: جایزه‌ی شایستگی نشر از دانشگاه بوستون
1963: جایزه‌ی ویژه‌ی هیوگو برای «افزودن علم به علمی تخیلی» به خاطر مقالات منتشر شده در نشریه‌ی فنتسی اند ساینس فیکشن
1965: جایزه‌ی جیمز تی گریدی از جامعه ی شیمی امریکا (در حال حاضر به نام جایزه‌ی جیمز تی گریدیجیمز ایچ استک برای تفسیر شیمی)
1966: جایزه‌ی هوگو برای بهترین مجموعه ی تمام دوران‌ها به خاطر مجموعه‌ی بنیاد کهکشانی
1967: جایزه‌ی علمی نویسی وستینگهاوس
1972: جایزه‌ی نبیولا و هیوگو برای بهترین رمان به خاطر خدایان هم
1973: جایزه‌ی نبیولا و هیو گو برای بهترین رمان کوتاه به خاطر مرد دویست ساله
1977: جایزه‌ی هیوگو برای بهترین رمان به خاطر خدایان هم
1981: یک سیارک، به نام 5020 آسیموف، به افتخار او نامگذاری شد
1987: جایزه‌ی استاد اعظم نبیولا، به خاطر یک عمر فعالیت
1983: جایزه‌ی هیوگو، برای بهترین رمان به خاطر لبه‌ی بنیاد
1992: جایزه‌ی هیوگو، برای بهترین رمان کوتاه به خاطر طلا
1995: جایزه‌ی هیوگو برای بهترین اثر غیرداستانی به خاطر من. آسیموف
1997: قرارگرفتن در تالار مشاهیر ادبیات علمی تخیلی و فانتزی
2009: نامگذاری یک دهانه‌ی شهابسنگی بر روی سیاره‌ی مریخ به افتخار او
و چهار ده دکترای افتخاری از دانشگاه های مختلف
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر